Historia nie logicznego życia Adama.

Nikt nie lubi być wyśmiewany, poniżany i odpychany przez społeczność. Jednak takie rzeczy były codziennością w życiu Adama, nienawidził on przez to szkoły, nienawidził tych pseudo kolegów z klasy. Miał tego serdecznie dość jego psychika była na wyczerpaniu, myślał już nawet o samobójstwie.

Pewnego dnia Adam wracał z lekcji do domu. Miał dużo na głowie, niedługo miał być testy więc zakuwał do nich jak głupi. Myślał również nad szkołą którą wybierze po gimnazjum. Był już zmrok więc szedł szybciej żeby matka znowu się nie czepiała. Nagle ujrzał grupę jakiś nastolatków wydawało mu się, że skąd już ich zna. Podszedł bliżej żeby się lepiej przyjrzeć. Jeden z nich odwrócił się w jego stronę i zaczął go zaczepiać a wraz z nim cała reszta nastolatków również.

Powiedzieli, że znają jego problemy i, że mogą mu pomuc. Nie wiedział rzecz jasna o co im może chodzić. Jeden z nich wyjaśnił, że wiedzą jak ci za przeproszeniem debile znęcają się nad nim. On jednak nadal nie wiedział skąd te typki jego znają i wiedzą o jego problemach. Wyjaśnili mu tylko, że mają swoje źródła. Adam postanowił nie wnikać w szczegóły tylko ich wysłuchać. Przedstawili mu się, na początku przywitał się z Piotrem potem z Markiem a na końcu z Pawłem.

Piotrek jako wydawało by się przewodniczący tej grupy zaproponował Adamowi, że zajmie się jego problemem w zamian za to, że podpisze jakiś papierek. Nie zastanawiając się ani chwili podpisał go. Cała grupa oznajmiła mu, że już wkrótce jego problemy rozwiążą się na zawsze. Chwile później Adam bez słowa się oddalił. Miał wrażenie że w miarę jak on się oddalał cała grupka śmiała się pod nosem. Olał to nie zastanawiając się dłużej nad tą sytuacją.

Nazajutrz Adam był w szkole jak zawsze. To taka rutyna. Nagle rozległ się komunikat. Dyrektor nakazał niezwłocznie wszystkim uczniom udać się na dużą sale gimnastyczną. Gdy wszyscy się już zebrali. Dyrektor zaczął swoje przemówienie. Wyraził on ze smutkiem, że kilku chłopaków z ich szkoły zostało wczoraj zamordowanych w swoich domach. Mówił też, że policja nie potrafi dokładnie ustalić okoliczności zdarzeń. Całe wydarzenie było ponoć niesłychanie dziwne otóż sposób w jakim potraktowanie zostały ciała jest niewytłumaczalnie... Dalej Adam nie słuchał, ponieważ uświadomił sobie, że chodzi o tych jego pseudo kolegów. A wiedział to dlatego, że przypomniał sobie tą nie jasną sytuacje. Sytuację w której podpisał coś i nie wiedział dlaczego jakby przez moment stracił świadomość i nie wiedział co się z nim stało. Uświadomił sobie, że prawie nic z tego nie pamięta aż do momentu kiedy znalazł się w domu.

Ta historia jest pełna nielogicznych faktów a to dlatego, że Adam nie wiedział co się z nim dzieje, jakby nie kontrolował nad sobą. Kiedy Adam znów wracał ze szkoły trochę się ciesząc a z drugiej strony smucąc, że tych debili niema spotkał tą samą grupkę nastolatków. Lecz inaczej wyglądali byli jakby bardziej zaniedbani, brudni. Znów odezwali się do niego. Spytali się jak tam mija życie. On nie wiedział co powiedzieć już nic nie wiedział.

Ta grupka nie skłamała twierdząc, że skończą się jego problemy. Ale za wszystko jest cena. Za zawieranie paktu z diabłem w postaci ludzi także. Takim o to sposobem Adam utkwił w kole nielogicznego życia na zawsze.