PARALIŻUJĄCY SEN

Jest to dość proste. To wszystko to procesy zachodzące w organizmie podczas snu. Tak zwany paraliżujący sen.

Nic wielkiego, naprawdę. Organizm wytwarza substancje chemiczne, które paraliżują ciało podczas fazy REM, aby

uniemożliwić zranienie siebie przez sen. Nic wielkiego.

Otwierasz oczy, ale nie możesz wykonać żadnego ruchu. To przez te substancje chemiczne. Próbujesz ruszać palcami,

ale nic się nie dzieje. Rozluźnij się. To w końcu minie. Wszystko jest w porządku. To normalne.

Coś naciska na twoją klatkę piersiową. Coś bardzo ciężkiego. Oddychasz z trudem.Chemikalia. To wszystko

chemikalia. Próbujesz krzyczeć. Przestań. I tak nic to nie da. Mięśnie twojego gardła są również sparaliżowane.

Nadal ciężko ci się oddycha.

Patrzysz w sufit. Nie możesz spojrzeć nigdzie indziej. Cienie przemykają przed twoimi oczami, tworzą kształty,

które cię przerażają. Pazury ręki, błysk ostrych zębów. Wszystkie obrazy pochodzą jednak z twojej podświadomości.

Widzisz formującą się twarz tuż przed twoimi oczyma. Patrzy na ciebie czarnym, pustym wzrokiem. Zdaje ci się, że

słyszysz syczący szept. Wściekły jak syczenie węża. Szept został zakłócony.

Nagle, ostre białe światło samochodu, wdarło się do twojego pokoju rozpraszając cienie. Odzyskujesz czucie,

możesz normalnie oddychać.

Czujesz jakby to, co się zdarzyło, trwało całą wieczność. W rzeczywistości jednak to była tylko chwila. Ruszasz

palcami, żeby uświadomić sobie, że wszystko już jest dobrze. Możesz usiąść. Wziąć głęboki oddech. A potem

śmiać się z siebie i swojego paraliżującego snu. Głupiego paraliżującego snu.

Starasz się obudzić swoją współmałżonkę śpiącą obok. Potrząsasz nią. Chcesz jak najszybciej podzielić się swoimi

doświadczeniami. Czujesz ponowny paraliż, ale nie taki jak podczas snu. Patrzysz na krew. Poszarpane rany w gardle.

Wpatrujesz się w jej szeroko otworzone oczy i usta zamarłe w bezgłośnym krzyku.

Przeżyłeś swój paraliżujący sen, zwany również Syndromem Old Hag.

Jej się nie udało. Nie przeżyła tego...