Nigdy nie zaglądaj pod łóżko.

Od dziecka panicznie bałem się tej przestrzeni między łóżkiem a podłogą. Gdy wracałem do swojego łóżka w nocy ciarki mnie przechodziły od stóp do głów i czułem niepokój. Wskakiwałem na nie szybko i chowałem się pod kołdrą.

Jak się okazało gdy byłem już starszy - nie tylko ja tak mam. Po prostu jest to dla mnie niekomfortowe i czuję jakby ta przestrzeń mnie pochłaniała.

Jednak wiadomo - trzeba być dorosłym, silnym mężczyzną. A propos siły - nigdy nie byłem też specjalnie umięśniony i któregoś dnia stwierdziłem, że pora nad tym popracować. Chciałem zaimponować swojej atrakcyjnej koleżance, a do wakacji zostało mało czasu, więc wziąłem się za siebie, zaplanowałem dietę i ćwiczenia. Ćwiczyłem w swoim pokoju, bo tak było najwygodniej. Pompki i inne takie, no wiecie. Pora była wziąć się za brzuszki, bo kaloryferek musi być, wiadomo.

Potrzebowałem się o coś zaczepić i padło na moje łóżko - zaczepiłem o dół stopami i zacząłem je robić.

Poczułem niepokój.

Wiem, nie jestem już dzieciakiem i powinienem przestań się bać tego co jest pod łóżkiem. A właśnie. Co jest?

Poczułem lodowatą dłoń na swojej stopie. Moje ciało przeszedł niewiarygodny dreszcz i osłupienie. Ślina stanęła mi w gardle.

Spojrzałem ukradkiem na szczelinę. Zobaczyłem tylko przeszywające, przerażające oczy.

Kimkolwiek jesteś, pamiętaj - nigdy nie zaglądaj pod łóżko. Ten niepokój... Nie jest przypadkowy.