Historia

Wampiry cz.5

viper1992 2 10 lat temu 649 odsłon Czas czytania: ~4 minuty

CZĘŚĆ PIERWSZA http://straszne-historie.pl/story/2557

CZĘŚĆ DRUGA http://straszne-historie.pl/story/2563

CZĘŚĆ TRZECIA http://straszne-historie.pl/story/2583

CZĘŚĆ CZWARTA http://straszne-historie.pl/story/2991

Witam Was wszystkich. Chciałbym przeprosić za długą przerwę jednak różne sytuacje życiowe sprawiły, że nie miałem czasu ani okazji, aby powrócić do pisania 5 części. Aktualnie z moim czasem wolnym się ustabilizowało więc obiecuję poświęcić opowiadaniu o Łowcach i Wampirach więcej czasu, może nawet jeśli wyobraźnia pozwoli wprowadzić nowe postacie, oraz paranormalne stworzenia. Byłbym również wdzięczny każdej osobie która to czyta o ocenę i komentarz, dla Ciebie czytelniku to niedużo, a mnie osobiście to ,,nakręca" do pracy :). Nie przedłużając zapraszam do przeczytania 5 części :).

Zwłoki trójki wampirów płonęły na moich oczach. Widziałem cienkie płaty nietoperzych skrzydeł skwierczących w ogniu. Pozwoliliśmy sobie rozpalić ognisko w środku, bo tyle o ile dwójkę nietoperzy można było spokojnie po tajniacku wynieść to kobiecy wampir nie dawał nam tego czasu. Do dziś pamiętam topiącą się skórę tej trójki. Swąd palonego mięsa, oraz niebieski płomień towarzyszący spalaniu zwłok nadprzyrodzonych stworzeń.

- Robota wykonana. Spadamy młody, za chwilę zjawi się tutaj cały tabun straży pożarnej.- Stwierdził Remus

-Ale Remus co jeśli znajdą zwłoki, co jeśli zobaczą... - nie zdążyłem dokończyć

-Nie sraj żarem młody. Nie robię tego pierwszy raz, spadamy bo budynek pójdzie z dymem szybciej niż myślisz.

Remus i ja wyszliśmy przez wybite dolne okno z tyłu budynku, dokładnie w tym samym czasie usłyszeliśmy zbliżający się wóz strażacki jadący na sygnale, zobaczyliśmy też łunę bijącą od kogutów radiowozu, który również przybył na miejsce. Wróciliśmy do hotelu, całe szczęście udało nam się przejść niezauważonymi. Co by to było gdyby zobaczyła nas pani z recepcji, zakrwawionych, pobitych, naprawdę wyglądaliśmy wtedy jakbyśmy znaleźli się pośrodku ustawki kibiców. Zaraz po wejściu do pokoju każdy z nas wziął kąpiel, i runął na łóżko jak kłoda. Możecie mi wierzyć lub też nie, pewnie po takiej nocy powinienem nie spać, być przestraszoną myszką w kąciku pokoiku, jednak naprawdę runąłem jak kłoda, i nie miałem nawet żadnego koszmaru. Niemniej jednak śniłem wtedy o rodzicach. Śniłem o naszym wypadzie nad morze 2 lata wstecz. O tym jak mojego ojca zalała fala podczas gdy mama robiła mu zdjęcie, śniłem o samych wesołych chwilach gdy nadszedł ten moment...

-WSTAWAJ MŁODY DOBA HOTELOWA NIE TRWA MIESIĄC!!!!

I znów niesamowita rzecz. Obudziłem się wypoczęty jak nigdy, nie miałem żadnego obolałego miejsca, czułem się naprawdę jak nowo narodzony. Pamiętacie fiolkę z cieczą w której pływał biały proszek? Parę kropel do wody przed snem po misji, a gojenie ran przyspiesza w nienaturalnie szybkim tempie. Do dziś tak naprawdę nie wiem co w tym jest, jednak znajomy produkuje to dla połowy kraju. Pozbierałem się poganiany przez Remusa i byłem gotów do wyjścia, zeszliśmy po schodach i czekaliśmy na recepcjonistkę. Odebrała od nas klucze i spojrzała sie na mnie i Remusa podejrzliwym wzrokiem.

- Wyglądacie panowie jakbyście wpadli wczoraj w tarapaty. (cóż fiolka to nie perpetum mobile i na raz wszystkiego nie wyleczy). Niech panowie pozwolą przyniosę jakiś lód.

-Nie trzeba, ale miło z pani strony. Widzę że koleżanka już skończyła zmianę i pani ją zmieniła.

Nawet dobrze jest pani dużo ładniejsza. - Zagaił do niej Remus.

-Dziękuję panu bardzo. Może przyniosę chociaż lód dla młodego, też widzę że trochę oberwał.

-Noooo dobrze skoro Pani nalega- odparł Remus

Podczas gdy prowadzili rozmowę ja rozglądałem się wkoło i jedno mnie zdziwiło. Może była to wtedy zbytnia podejrzliwość, w końcu to była godzina 12 w południe, środek dnia, nie wiem skąd wzięły się moje złe przeczucia.

-Pójdźcie ze mną, na kuchni mamy lodu pod dostatkiem.

Wyszła zza stolika dla recepcji, podeszła do drzwi wejściowych i spokojnym gestem przewróciła kartkę informującą o dyspozycyjności hotelu z OTWARTE na ZAMKNIĘTE. Odwracając się w naszą stronę zobaczyłem to. Jej oczy w momencie zmieniły kolor z błękitnego na krwistoczerwony, wysunęły się delikatne białe kły, a uśmiech wskazywał na to, że jest w stu procentach pewna tego, co właśnie robi.

-A więc chłopcy zapraszam was do kuchni. Mam dla was przygotowane masę lodu.

Spojrzałem na Remusa, jego twarz przybrała grymas bardzo poważny, mógłbym nawet powiedzieć że widziałem w nim trochę strachu. Więc drogi czytelniku domyśl się jak ja wtedy musiałem wyglądać. Zobaczyłem że ni stąd ni zowąd w jednej dłoni Remus trzymał już swoją wierną maczetę, a w drugiej pistolet, ja uczyniłem to samo wyjmując swój, i celując w stronę kobiety.

- Widzę chłopcy że staracie się stawiać bezcelowy opór. To słodkie gdy ludzie próbują walczyć. To jak małpa pijąca swój mocz. Dla niej to nic a nas to zawsze rozbawi. No cóż a więc drodzy chłopcy zabawmy się.

Wampirzyca wydała z siebie syczący dźwięk i ruszyła w naszą stronę. Wystrzeliłem z broni, Remus wziął zamach maczetą. Wampirzyca dalej na nas napierała, lecąc w naszą stronę chwyciła mnie jedną ręką i podniosła w górę, natomiast Remusa silnym kopniakiem rzuciła o ścianę. Spojrzała się w moją stronę i rzekła:

- Co do Ciebie mamy z mężem jeszcze plany, ale twój bezużyteczny mentor popsuł nam już za dużo nerwów.

Domyślałem się dokładnie co chciała zrobić, widziałem podnoszącego się ledwie Remusa, spojrzałem ostatni raz w krwistoczerwone oczy kobiety, zanim rzuciła mną o ścianę. Przez chwilę czułem ból, jakiego nigdy dotąd nie czułem nie mogłem zaczerpnąć powietrza, obraz rozmazywał mi się przed oczyma, próbowałem wstać i walczyć dalej, lecz nie miałem sił, nie widziałem już na oczy, czułem się jakbym spadał w bezdenną otchłań. wtedy straciłem przytomność.

Ciąg dalszy nastąpi.

Oznacz jako: przeczytane ulubione chcę przeczytać

Komentarze

Teraz sobie przypomniałeś, a w regulaminie jest napisane, że trzeba wrzucać całymi seriami, więc proponuje dokończyć pisanie i wrzucić wszystko jeszcze raz od nowa i po kolei, tym bardziej, że zapowiada sie ciekawie
Odpowiedz
Zgadzam się, zajebista historia, szkoda, że nie ma kontynuacji, bo to mogło naprawdę być coś dobrego. Przydałyby się tylko dłuższe części.
Odpowiedz
Zaloguj się, aby dodać komentarz.

Inne od tego autora

Archiwum

Najnowsze i warte uwagi

Artykuły i recenzje