Historia

Krzyk

coldblood 24 10 lat temu 26 149 odsłon Czas czytania: ~3 minuty

Najstraszniejsza rzecz na świecie to usłyszeć nagle w nocy krzyk, będąc w pustym domu. Leżysz w miękkiej pościeli, otacza cię cisza i ciemność, nikogo nie ma w pobliżu. I nagle słyszysz krzyk. Krzyk, który rozsadza Ci bębenki. Krzyk, który sprawia, że w momencie jego rozpoczęcia podskakujesz, jak oparzony. Krzyk, dzięki któremu czujesz nagłe nagromadzenie potu, na Twoich plecach.

Nikomu tego nie życzę. Ale krzyk ten nawiedza mnie co noc. I choć chodzę po całym domu, szukam, to nie wiem, skąd może dochodzić.

Wszystko zaczęło się od dnia, gdy postanowiłem rozpocząć nowe życie, z dala od miasta, smogu, dymu i hałasu. Wyprowadziłem się od rodziców i kupiłem mały domek na wsi. Położony on był niedaleko rzeki, zrobiony z solidnego drewna. Znasz to uczucie, gdy szukasz czegoś przez długi czas i znajdujesz to w najmniej spodziewanym momencie, i od razu wiesz, że to na pewno to? A więc tak właśnie się czułem, gdy natrafiłem na ten dom. Był on dla mnie wręcz idealny.

Wprowadziłem się najszybciej, jak mogłem. Codziennie rozkoszowałem się ciszą i spokojem, jaki tu panował. Mogłem robić, co chciałem, byłem tu wolny i zupełnie samotny. Lubiłem jednak być sam.

Nadeszła noc, położyłem się w ciepłym łóżku i nakryłem kołdrą, ściskając w dłoni jakiś dramat, do poczytania. Zgasiłem światło i zostawiłem włączoną lampkę nocną. I wtedy się zaczęło. Usłyszałem skrzypiącą podłogę, jakby ktoś chodził po korytarzu. Pomyślałem, że w tak opuszczonej okolicy mogę być narażony na różne niebezpieczeństwa. Zerwałem się z łóżka i pobiegłem na korytarz. Skrzypienie ustało, jednak poczułem stęchły zapach zgnilizny. Zakaszlałem i wróciłem do łóżka, tłumacząc sobie te zjawiska, tym że dom od dawna nie był przez nikogo zamieszkany.

Następnego dnia ustawiłem sobie hamak na podwórku. Był świetny, mogłem się na nim położyć, zrelaksować i całkowicie oddać się w ręce niedzielnego lenistwa. Promienie słoneczne wpadały mi w oczy, zasłoniłem więc twarz ręką. Było mi cudownie, jednak znowu poczułem ten obrzydliwy zapach. Odruchowo zerwałem się i gdy otworzyłem oczy, przez ułamek sekundy widziałem czyjąś głowę, pochyloną nade mną. Dokładnie ją pamiętam, miała rozczochrane włosy, wychylające się na wszystkie strony. Wytrzeszczone oczy, świdrujące spojrzenie. Brakowało jej kawałka szczęki jednak mimo tego, uśmiechała się szeroko, kierując w moją stronę długi, oślizgły język. Znikła już po sekundzie, jednak moje serce biło jak oszalałe, czułem, jak wyrywa się z piersi. Boże, co to było?! Rozejrzałem się wokół ale po dziwnej postaci nie znalazłem ani śladu.

W nocy znów czułem czyjąś obecność. Znów słyszałem skrzypienie podłogi na korytarzu. Słyszałem odkręcający i zakręcający się kran. Trzeszczące szuflady i otwierane szafki, a nawet drzwi. Leżałem pod kołdrą, niezdolny do jakiegokolwiek ruchu, modląc się, by ta noc skończyła się jak najszybciej. Nagle doznałem dziwnego wrażenia, że ktoś wchodzi do mojego pokoju. Usłyszałem jęki, ktoś wydawał z siebie bardzo dziwne odgłosy. Leżałem, jak sparaliżowany. Zdołałem wywnioskować, że postać zbliża się do mojego łóżka. Stękała i jęczała, jak jakaś opętana. Odważyłem się wychylić głowę zza kołdry, jednak wybrałem najgorszy moment, w jakim mógłbym to zrobić. Była już tak blisko, znowu zobaczyłem tę paskudną twarz i widziałem teraz wszystkie jej rany ze szczegółami. Zrobiło mi się niedobrze, wymioty podeszły mi do gardła, jednak nie mogły wyjść na zewnątrz, gdyż zjawa zasłoniła mi usta zakrwawioną, pokiereszowaną dłonią, której brakowało kilku palców. Tym kawałkiem szczęki, który jej został, wbiła się w moją szyję, poczułem kłujący ból, chciałem krzyczeć, ale przez te zasłonięte usta, wydałem z siebie tylko niekształtny jęk. Ssała moją krew tym swoim ohydnym kawałkiem twarzy.

- Płynie we mnie twoja krew, jesteśmy teraz jednością – wysyczała do mojego ucha.

Zemdlałem. Gdy tylko się obudziłem, spakowałem wszystkie swoje rzeczy i wyjechałem do mojego rodzinnego miasta, by tylko być jak najdalej od tego miejsca. Mimo to, jej słowa bardzo mnie przeraziły i nawet będąc w obecnym mieszkaniu, ciągle czuję, że jest blisko. Słyszę jej krzycz, jej jęki. Przyległa do mnie, bo to ode mnie ma swoją energię i dzięki mnie utrzymuje się przy ‘’życiu’’. Jestem jej żywicielem, wykańcza mnie, dodając sił sobie. Widzę ją wszędzie. Idę ulicą, ona idzie obok. Siedzę w fotelu, ona siedzi naprzeciwko i wbija we mnie swój jadowity wzrok. Nikt oprócz mnie jej nie widzi. Myślą, że zwariowałem, ale ja czuję, że dłużej tak nie pociągnę. A najgorsze są te krzyki…

Oznacz jako: przeczytane ulubione chcę przeczytać

Komentarze

Serwus ! Wrzuciłem te paste do siebie na kanal ;)) https://www.youtube.com/watch?v=TWq1bjS7IUw
Odpowiedz
Super, ale przydałoby się jakieś fajniejsze zakończenie. Na przykład, że pewnej nocy ten gość sięga po nóż i się zabija bo nie może już tego znieść. Ale poza tym naprawdę fajne, aż mnie ciarki przeszły po plecach. Lajka dam oczywiście! :)
Odpowiedz
Weź nie mów tak
Odpowiedz
totalnie sie zgadzam
Odpowiedz
no paralizujace ,czekam na 2 czesc...
Odpowiedz
Znasz ten uczuć, gdy "słyszysz jej krzycz"?
Odpowiedz
Powiem szczerze, zajebiste :D
Odpowiedz
Dziwne... Jak niby mogla mu cos do ucha wysyczec, skoro nie miala zuchwy.he he he Ale to musialo brzmiec
Odpowiedz
Nie rozumiem zakończenia.
Odpowiedz
eeee..
Odpowiedz
Fajne
Odpowiedz
Zakończenie takie sobie ;) Ale tak to bardzo fajna historia czekam na następne
Odpowiedz
Fajnie by był gdyby tutaj dodać jakieś dramatyczne zakończenie, skutki tej psychopatycznej znajomości ;)
Odpowiedz
ciekawe ja tam się nie boje ale naprawde gratuluje psychy żeby takie coś wymiślić
Odpowiedz
Taaak, czytaj to sobie, milusio, cieplusio w domku, pod kocykiem i nagle niech ci matka do pokoju wejdzie (oczywiście nie usłyszysz tego bo czytasz tę pastę), jestem przy opisie jak zjawa wgryza się szyje tego mężczyzny i nagle mama mi kładzie rękę na ramieniu. Krzyk tej zjawy to nic przy moim wyciu przerażenia.
Odpowiedz
Lok
Odpowiedz
Sweet
Odpowiedz
omg strasznie straszne
Odpowiedz
To się nazywa schizofrenia.
Odpowiedz
Genialne, teraz nie usne :P
Odpowiedz
WoW na wersie o tym jak podchodzi do łóżka, sama zasłoniłam usta ręką :x
Odpowiedz
OMG czytałam to mojemu kuzynowi i chciał mi uciec chyba 2 razy! Ja też sie strasznie bałam, ze względu na moje chore dzieciństwo :(
Odpowiedz
dlaczego chore...?
Odpowiedz
Dobre ! Zjawa opisana tak że można sobie ją wyobrazić, i to jest duży plus. Warto by było rozwinąć ten wątek ;). 9/10.
Odpowiedz
Zaloguj się, aby dodać komentarz.

Inne od tego autora

Archiwum

Najnowsze i warte uwagi

Artykuły i recenzje