Został sam

Było pusto. Tak… cicho. Nagie drzewa nachylały się złowieszczo ku niemu. Jałowa ziemia chrzęściła pod wpływem jego kroków. Niebo było szare i jednolite jak kartka papieru. To było… dziwne uczucie. Świat wydawał się być porzuconą i zepsutą zabawką. Jakby… coś strasznego się tu stało. Nie było tu śladów życia. Nie słyszał nic, oprócz szelestu kamyków pod stopami. Był tylko on i martwy świat. Świat, którego nie zdołał obronić. Upadł na kolana i ukrył twarz w dłoniach. Zapłakał, bo tylko on został na wraku planety.