Czujesz strach?

Nie boję się niczego. Dlaczego? Przeczytałam mnóstwo strasznych historii. Chciałabym się bać, ale nie potrafię. Jestem odporna na cały ten strach, który epatuje z czytanych przeze mnie opowiadań. Pomyśl sobie- jak to jest kiedy się nie boisz? Nie czujesz strachu? A strach jest potrzebny do życia. Idziesz ciemną uliczką, czujesz się śledzony. Nie boisz się, mimo że twoje życie jest zagrożone. Nie boisz się kiedy tajemnicza osoba dogania cię. Nie boisz się kiedy łapie cię za ramię i ty się odwracasz. Nie boisz się kiedy widzisz jej twarz... Nie czujesz strachu. Chciałbyś tak? Nie boisz się uśmiechu mordercy. Groteskowej twarzy, oczu bez źrenic, krwawego uśmiechu. To samo w sobie jest straszne. Boisz się tego, że się nie boisz. Ja tak mam. To chore, prawda?