opuszczony dom

W samym sercu zapomnianego przez Boga lasu stał stary, opuszczony dom. Jego ściany były zżarte przez czas, a z okien, które kiedyś mogły obserwować życie, teraz wylegała tylko ciemność. Mówiono, że miejsce to kryje w sobie przekleństwo, z którego nikt nie powrócił, by opowiedzieć historię.

Pewnej burzliwej nocy, grupa nastolatków postanowiła rzucić wyzwanie legendom i spędzić noc w domu. Byli pełni entuzjazmu, śmiechu i lekkomyślności, nieświadomi tego, co ich czeka.

Kiedy dotarli na miejsce, pierwsze porywy wiatru sprawiły, że drzwi zaskrzypiały i otworzyły się jakby same, witanie ich w progu. Nastolatkowie rozejrzeli się po starym domu, ich latarki oświetlały zniszczone meble i porozrzucane na podłodze przedmioty. Decydując się na eksplorację, rozdzielili się.

Noc mijała, a z każdą godziną dom zdawał się ożywać. Dziwne dźwięki echo odbijały się od ścian, a chłodne powiewy przeszły przez szczeliny, mrożąc krew w żyłach. Jedna z dziewczyn, Anna, natknęła się na dziennik ukryty w starym sekretarzyku. Kiedy zaczęła czytać, odkryła historię poprzednich mieszkańców, rodziny, która zniknęła bez śladu. Z każdą stroną, Anna czuła, jak atmosfera w domu stawała się coraz bardziej nieprzyjazna.

Gdy noc zbliżała się ku końcowi, nastolatkowie zaczęli zauważać, że jeden po drugim, zaczynają znikać. Szukali się nawzajem, ale ciemność pochłaniała ich krzyki. Anna, teraz samotna, poczuła, jak zimne dłonie chwytają ją za ramiona. Odwróciła się, by zobaczyć twarze poprzednich mieszkańców domu, bladych jak śmierć, z oczami pełnymi żalu.

Dom, który na początku wydawał się jedynie miejscem na nocne wyzwanie, teraz ujawniał swoją prawdziwą naturę. Nie był opuszczony przez ludzi; był domem dla dusz, które nie mogły znaleźć spokoju. Anna, zrozumiała, że przekleństwo, o którym mówiono, było prawdziwe. Dusze te pragnęły towarzystwa, aby ktoś podzielił z nimi ich wieczną samotność.

Kiedy pierwsze promienie słońca przebiły się przez gęste gałęzie drzew, dom ponownie stał pusty. Nastolatkowie nigdy nie powrócili, a ich historie dodały kolejny rozdział do legendy starego domu w lesie. Mówiono, że jeśli wsłuchasz się nocą, możesz usłyszeć ich śmiechy i kroki, błąkające się po zniszczonych korytarzach, na zawsze uwięzione w przeklętym domu.