Przesąd

Po śmierci mojej babci, zgodnie z przesądem, wszystkie lustra w całym domu zostały zasłonięte. Byłam wtedy małym dzieckiem, więc nie rozumiałam dlaczego tak zrobiono. Moja mama wytłumaczyła mi, że to po to, by zmarły mógł w spokoju przejść na drugą stronę, nie bojąc się własnego wyglądu po pochowaniu. Niewiele mi to jednak wyjaśniło, bo nie znałam jeszcze pojęcia "druga strona", ale nie kwestionowałam tego.

Dni mijały, a wszystko wciąż pozostawało takie samo. Notorycznie pytałam mojej rodzicielki, jak długo zwierciadła będą musiały pozostać okryte, gdyż chciałam, jak prawie każda dziewczynka, pobawić się w pokaz mody, do którego były one niezbędne, lecz ta za każdym razem zbywała mnie lub udawała, iż nie słyszy.

Po jakichś dwóch i pół tygodnia zdecydowałam, w tajemnicy przed wszystkimi, zdjąć płachty, ignorując fakt, że nie powinnam tego robić.

Gdy to zrobiłam, nastąpił moment przeszywającej ciszy, w którym wiedziałam, że popełniłam błąd.

W lustrze było odbicie mojej babci, a raczej potwora udającego ją, stojącej za mną z przerażającym uśmiechem na ustach.