Historia
NAGOŚĆ
Lubię być nagim. Nie rozumiem, dlaczego inni ludzie unikają nagości. Raz, kiedy pokazałem się publicznie, ludzie odwracali ode mnie wzrok, uciekali lub śmiali się myśląc, że to jakiś żart. Od tamtej pory nie pokazałem się już więcej nikomu "jak mnie Pan Bóg stworzył". Możecie nazwać mnie ekshibicjonistą czy zboczeńcem, ale ja naprawdę to lubię i zamierzam wprowadzić nową modę - modę na bycie nagim. Aby nie tracić czasu, zacząłem już dzisiejszego wieczoru.
Około godziny 20:30 dotarłem do miasta. Mało ludzi zwracało na mnie uwagę ze względu na to, że większość z nich spędzała czas w pubach. Zauważyłem jakąś kobietę, która szła samotnie i ruszyłem w jej stronę. Kiedy skręciła w boczną uliczkę, zaszedłem jej drogę. Chciała krzyknąć, ale zatkałem jej usta ręką, a gestem drugiej ręki nakazałem być cicho. Kobieta zemdlała i upadła na ziemię. Chyba trochę się mnie przestraszyła.
- No trudno - powiedziałem i zacząłem zdejmować z niej ubrania. Zajęło mi to chwilę, ale to jeszcze nie był koniec. Od nagości dzieliło ją to coś, czego ja już dawno się pozbyłem. Okropne poszycie zakrywające piękno ciała człowieka. Z pochwy przymocowanej do paska, który założyłem specjalnie na ten wieczór, wyjąłem nóż i jednym płynnym ruchem rozciąłem jasne pokrycie ciała kobiety uważając, aby jej przy tym nie uszkodzić. Po kilkunastu minutach w końcu udało mi się wyjąć nieznajomą z powłoki. Wyglądała jak ja. Była naga i piękna.
Komentarze