Historia
Spacer po lesie
Chodziłam sobie po lesie późnym wieczorem, słuchając piosenek na słuchawkach.
Nagle kątem oka zauważyłam jakąś ciemną postać obserwującą mnie zza drzew. Kiedy jednak odwróciłam głowę w tamtym kierunku, nikogo tam nie było. Wzruszyłam ramionami, myśląc, że przywidziało mi się to.
Przeszedłszy cały las wzdłuż, obróciłam się z powrotem w stronę, z której przyszłam gotowa wrócić do domu.
Wtem zobaczyłam tę samą postać stojącą tuż za mną. Niewiele mi zajęło uświadomienie sobie, iż szła ona za mną przez cały ten czas.
Ogromny uśmiech wykwitł na jej ustach, gdy nóż, który, nie wiedzieć kiedy, zmaterializował się w jej ręce, wbił się wprost w moje serce.
Komentarze