Odbicie w lustrze.

Była piątkowa noc, leżałam w łóżku a zegar na ścianie wskazywał godzinę 23:00. Chwyciłam w dłoń pilota i wyłączyłam telewizor, przed pójściem spać spojrzałam jeszcze w lustro, które wisiało na szafie, na wprost mego łózka. W odbiciu ujrzałam siebie, ale nie tylko. Moją uwagę przykuły dwa świecące punkty, które znajdowały się pod łóżkiem. Z racji, iż bardzo chciało mi się spać uznałam, że to najprawdopodobniej tylko wymysł mej wyobraźni i zamknęłam oczy przekręcając się na drugi bok. Z głębokiego snu gwałtownie wyrwał mnie dźwięk pukania. Nie wiedziałam skąd dochodzi, więc postanowiłam się uważnie wsłuchać. To było pukanie w szybę. Odsłoniłam zasłonę, nic tam nie było. Obudziłam się rano, dzień był dziwny: ponury, zimny i mglisty. Na jakiś czas kompletnie zapomniałam o zdarzeniu, które miało miejsce w nocy i wyszłam na zakupy. Gdy wróciłam do domu rozpakowałam wszystko i zjadłam coś, spojrzałam na zegar, widniała na nim godzina 22:00. Byłam bardzo zdziwiona, że jest już tak późno! Położyłam się do łóżka i znów trapiła mnie myśl o tych punkcikach pod łóżkiem. Znów je zobaczyłam. Teraz siedzę na łóżku pod kołdrą, kątem oka dostrzegam że coś wychodzi z ciemności i jest coraz bliżej mnie. Ratunku...