Historia
Moja siostra
Moja siostra zawsze krzyczy w nocy. Straszliwie wrzeszczy. Nie mogę sprawić, żeby przestała.
Leżę w swoim łóżku, z dala od Ziemi, w objęciach Morfeusza, a jej krzyki powoli przebijają się przez odmęty mojego snu. Błaga mnie o pomoc, błaga, aby ktoś jej pomógł.
Nie mogę jej pomóc. Nie mogę nic zrobić, by przestała.
Pewnego dnia przynoszę jej trochę świeżej lawendy z nadzieją, że woń kwiatów nieco ją uspokoi.
Moje oczy się zamykają. Odpływam.
Ale ona wciąż krzyczy.
Co mogę zrobić, siostro ? Czemu krzyczysz ? Czego się tak boisz ? Jeśli mi nie powiesz, nie będę mógł ci pomóc.
Jednej nocy, kiedy jej krzyki mnie przerastają, wstaję. Skończę z jej wrzaskami.
Idę do jej łóżka i wbijam w nią kolana.
Przestań się drzeć. PRZESTAŃ SIĘ DRZEĆ.
Patrzę na nią, ale jej nie widzę. Jest ciemno, a między nami jest znaczna odległość.
PRZESTAŃ SIĘ DRZEĆ.
Przestaje, ale tylko dlatego, że wie, że ktoś tam jest.
Jest cicho, nie chce, żeby ktoś się dowiedział, że ona tam jest.
Mama mówi, żebym poszedł do swojego łóżka. Muszę przestać odwiedzać siostrę w nocy.
Ale mamo, czy ty nie słyszysz tych krzyków ?
Ale ona nie słyszy. Tylko ja.
Siostra udaje, że śpi.
Wstaję.
Jestem brudny od ziemi, gdzie klęczałem nad grobem swojej siostry.
Ona leży w trumnie. Martwa, ale nadal krzyczy.
Komentarze