Przysługa

Słyszysz dzwonek do drzwi. Podchodzisz do starego, ciemnego dębu i przekręcasz dwukrotnie klucz w prawo. Otwierane drewno pokazuje swój bunt, skrzypiąc przy pociągnięciu. Na progu zastajesz przerażoną dziewczynkę z rękami całymi umorusanymi we krwi.

- Spóźniłaś się. - upominasz ją chłodno, wpuszczając ją do środka - Masz to, czego potrzebuję?

- Tak. - odpowiada szeptem, podając ci ludzkie serce - Wypuścisz wreszcie moją rodzinę? - dopytuje cichutko, patrząc na ciebie błagalnie - Proszę!

- Hmm... - kładziesz palec na brodzie, udając, że się zastanawiasz - Jak zrobisz mi jeszcze jedną przysługę. - uśmiechasz się chytrze, wyciągając z kieszeni spodni kartkę z kolejnym na liście twoich wrogów adresem - Dwie nerki i wątroba. Masz piętnaście minut. Czas start.