Twarz Zabójcy

Pewnej nocy moi rodzice postanowili gdzieś pojechać i powiedzieli mi że zostanę z bratem. Mój brat powiedział że ma coś ważnego do załatwienia więc będzie bardzo długo w pokoju. Moja babcia miała się nami opiekować ale zachorowała i została z dziadkiem i leży teraz w łóżku.

Postanowiłem sobie pograć żeby się nie nudzić i porobić coś jeszczę. Podczas gry usłyszałem stukanie w szybę. Gdy podeszłem nikogo tam nie było. Gdy otworzyłem okno ktoś złapał mnie za ramie. Odwróciłem się i nikogo nie zauważyłem.

Myślałem że brat robi sobie ze mnie żarty. Powróciłem do gry gdy usłyszałem śmiech. Do dziś pamiętam ten śmiech. Wtedy z pokoju mojego brata dobiegły krzyki. Uświadomiłem sobie że nie robił sobie ze mnie żartów. Szybko tam pobiegłem. To co tam zobaczyłem śni mi się do dziś. Mój brat miał rozcięte usta z których leciała krew. Szyba została przez kogoś rozbita. Obok zwłok mojego brata leżała kartka. Na niej było napisane:"Twarz Zabójcy".

Postanowiłem zadzwonić na policję. Wybrałem numer i rozmowa się zaczęła:

"Dzień Dobry" - powiedziałem.

"Witam. co się stało?" - zapytał policjant.

"Ktoś zabił mojego brata" - odpowiedziałem nerwowo

"Jasne, proszę podać miejsce zamieszkania i adres"

"Warszawa. Adres to ul. Mikołaja Kopernika"

"Jakie miasto?"

"Sosnowiec"

"imię i nazwisko" - zapytał policjant.

"Adrian Dębowski" - odpowiedziałem.

"Dziękuję, zaraz tam przyjedziemy"

Później słyszałem jeszcze głośniejsze śmiechy, kroki, dźwięki przewracanych przedmiotów. Wszystkie te dźwięki dobiegały z łazienki. Poszedłem tam. W wannie zauważyłem tego zabójcę. Spojrzał na mnie i powiedział:"Czas na kolejną ofiarę". Szybko uciekłem ale on mnie złapał za ręke. Przyjął mi nóż do ust. Usłyszałem syreny policyjne. Policja weszła do środka i zaaresztowała zabójcę. W tym czasie moi rodzice wrócili. Nigdy nie zapomnę tej nocy ani tego przerażającego mordercy.