10 najstraszniejszych epidemii w historii świata

SARS, ptasia / świńska grypa, a teraz Ebola... ile to razy miała zgładzić nas jakaś straszliwa choroba? Media straszą, ale zazwyczaj nic z tego nie wynika. Nie zawsze jednak tak było! W historii ludzkość była wielokrotnie dziesiątkowana przez straszliwe zarazy. Przedstawiamy dziesięć najgorszych z nich.

10. Wielka zaraza w Londynie W wyniku epidemii dżumy, która wybuchła w Londynie w 1665 r., mogło umrzeć nawet 100 tysięcy mieszkańców miasta stanowiących wówczas 1/5 populacji. W szczytowej fazie epidemii umierało ok. 7 tysięcy osób tygodniowo zarówno w Londynie jak i w wioskach znajdujących się nieopodal miasta. Zaraza trafiła do Londynu prawdopodobnie z Niderlandów, gdzie siała spustoszenie już w 1654 r. Według badaczy została przywieziona wraz z transportem bawełny. Na czas epidemii król Karol II Stuart wyprowadził się z miasta.

9. Wielka plaga w Atenach Podczas II wojny peloponeskiej, zwanej też wielką, w Greków z wielką siłą uderzyła epidemia. Historycy badający ten wątek nie są zgodni, czego tak naprawdę dotyczyła zaraza. W dotychczasowych rozważaniach brano pod uwagę odrę, ospę, tyfus, wąglik oraz dżumę, z czego za tym ostatnim wariantem przemawia najwięcej argumentów. Szacuje się, że epidemia, która wybuchła w 430 r. p.n.e. zabiła 1/3 mieszkańców Aten. Epidemia zaczęła się gwałtownie rozprzestrzeniać w momencie, gdy mieszkańcy obawiając się nadjeżdżającej armii Spartan, przenieśli się za mury miasta. Ciasne pomieszczenia, do których przeniosła się większość z nich i nie najlepsze warunki sanitarne okazały się być sprzymierzeńcem choroby. W trakcie szalejącej epidemii zmarł również ateński przywódca Perykles. Prawdopodobnie choroba zaczęła się rozprzestrzeniać od portu w Pireusie, z którego czerpane były dostawy z żywnością. Ta sama epidemia dotknęła również Spartę.

8. Epidemia dżumy we Włoszech Epidemia dżumy, która wybuchła we Włoszech w 1629 r. znana jest tez pod nazwą wielkiej dżumy mediolańskiej. Choroba, która szalała w północnej części kraju, w ciągu dwóch lat zabiła ok. 280 tysięcy ludzi. Jak w przypadku wielu historycznych epidemii, tak i w tym wypadku epidemia była powiązana z trwającymi w tym czasie działaniami wojennymi. Według historyków, za wybuch zarazy odpowiadają żołnierze niemieccy i francuscy, którzy "przywlekli" ją wkraczając do miejscowości Mantua podczas operacji związanej z trwającą w tym czasie wojną trzydziestoletnią. W samym tylko Mediolanie z powodu choroby zmarło ok. 60 tysięcy osób z 130 tysięcy ówczesnych mieszkańców, natomiast w Wenecji dżuma zabiła ok. 46 tysięcy ludzi spośród 140 tysięcy zamieszkujących to miasto.

7. Trzecia pandemia Tak często określa się trzecią wielką falę zachorowań na dżumę, która nastąpiła w połowie XIX w. Choroba zaczęła się rozprzestrzeniać od prowincji Junnan w Chinach i wkrótce zaczęła atakować mieszkańców kolejnych kontynentów. W samych tylko Indiach i Chinach zmarło na nią 12 milionów ludzi. Trzecia pandemia uznawana jest za największą pandemię dżumy tuż po dżumie Justyniana i czarnej śmierci.

6. Epidemie tyfusu Szacuje się, że tylko w XX w. tyfus doprowadził do śmierci wielu milionów ludzi w Europie. Do epidemii dochodziło najczęściej podczas wojen i klęsk żywiołowych. Pojawiały się także w miejscach zatłoczonych, takich jak więzienia. To właśnie epidemia tyfusu spowodowała odwrót Napoleona i jego wojsk z Rosji - szacuje się, że zmarło wówczas 400 tysięcy żołnierzy, czyli więcej niż zginęło w trakcie walk. W trakcie epidemii, która miała miejsce podczas I wojny światowej - zmarły 3 miliony osób.

5. Siedem pandemii cholery Pod tym pojęciem kryją się pandemie cholery, które dotknęły ludzkość od 1816 r. do wczesnych lat 60-tych. Jedna z najbardziej zabójczych fal zachorowań na cholerę wystąpiła w Indiach w 1817 r. i przez ponad kolejne cztery dekady doprowadziła tam do śmierci 40 milionów ludzi. Z Indii szybko rozprzestrzeniła się na inne kontynenty i doprowadziła do śmierci ok. 100 tysięcy osób w Europie i Ameryce Północnej. Cholera rozprzestrzeniała się głównie przez zanieczyszczoną wodę pitną oraz jedzenie.

4. Ospa prawdziwa Począwszy od XV w. ospa prawdziwa skutecznie zabijała miliony ludzi w obu Amerykach. Pojawienie się tam epidemii ospy łączy się z faktem przybycia pierwszych pochodzących z Europy osadników. Pandemie ospy często rozpatrywane są jako czynnik, który ostatecznie wpłynął na wyniszczenie cywilizacji Inków i Azteków. Tymczasem podczas pandemii, które przetoczyły się przez osiemnastowieczną Europę zmarło ok. 60 milionów osób.

3. Dżuma Justyniana W połowie VI w. Cesarstwo Bizantyjskie zostało nawiedzone prawdopodobnie przez epidemię dżumy dymieniczej. Szczególnie dotknięta została stolica Cesarstwa, Konstantynopol, gdzie zmarło ok. 40 procent mieszkańców. Brakuje szczegółowych danych, ale wedle szacunków, zabójca każdego dnia uśmiercał ok. 5 tysięcy osób. Na dżumę zapadł wówczas sam cesarz Justynian I. Według historyków była to pandemia o zasięgu ogólnoświatowym. Dotarła m.in. do Afryki Północnej, środkowej części Azji, a w Europie aż do Irlandii. Na całym świecie zmarło na nią w tym czasie ok. 100 milionów osób. Według nielicznych historyków mogło na nią umrzeć nawet 60 procent Europejczyków.

2. Pandemia grypy 1918-1919 Jedna z największych pandemii w historii ludzkości uderzyła w 1918 r. i określona została mianem "hiszpanki". Grypa wywoływana przez wirus A/H1N1 przetoczyła się kolejno przez niemal wszystkie kontynenty, zabijając wg różnych szacunków od 50 do 100 milionów osób. Na chorobę zapadło ok. 500 milionów osób, które stanowiły wówczas ok. 1/3 światowej populacji. U osób, które zmarły na "hiszpankę" dochodziło do wirusowego krwotocznego zapalenia płuc, które zabijało w ciągu kilku dni.

1. Czarna śmierć To potoczne określenie epidemii dżumy, która "szalała" w średniowiecznej Europie. Z rejonów Krymu dżuma zaczęła rozprzestrzeniać się na obszar Europy i Afryki Północnej. Historycy podają różne liczby, co do liczby ofiar czternastowiecznej zarazy. Na całym świecie zmarło wg nich od 75 do 200 milionów osób, z czego w samej tylko Europie mogło umrzeć ok. 50 milionów osób. Czarna śmierć zapoczątkowała wielką falę epidemii dżumy, które pojawiały się regularnie aż do XVIII w. za każdym razem atakując z inną siłą. --- źródło: niewiarygodne.pl